zaterdag 12 juni 2010
donderdag 10 juni 2010
Verkiezingstijd!
Over verkiezingen gesproken: deze vond ik heel typisch voor het gedrag van politici.
Eerst beloven ze je gouden bergen, en als puntje-bij-paaltje komt, dan mag je blij zijn als je er überhaupt iets beter van wordt als gewone burger!
Een politieke verkiezingscampagne is niet meer-of-minder dan een ordinaire reclamespot.
Knoop dat dus goed in je oren voordat je je kostbare stem aan de-één-of-andere-sympathiek-ogende politicus geeft. Want het kon weleens een wolf-in-schaapskleren zijn!!!
Kijk liever naar de jaren vóór de verkiezingen, wat de betreffende partij heeft bereikt, óf welke "sociale standpunten" ze hebben ondersteund.
En laten we eerlijk wezen: geen enkele politieke partij heeft de wijsheid in pacht (al willen ze het graag zo doen overkomen).
Ziehier het volgende stukje:
Marc Rutte komt bij de hemelpoort.
Petrus schrikt zich een hoedje want zo vaak ontmoet hij daar geen politici. Hij weet eigenlijk niet zo goed wat hij met hem aan moet.
Marc geeft aan dat zijn plaats toch écht in de hemel is.
Maar volgens de regels moet hij, vóór hij mag kiezen, één dag in de hel én één dag in de hemel zijn.
Petrus leidt hem naar de lift en zet hem eerst bij de deur van de hel af.
De deur gaat open en hij stapt meteen in de mooiste zee die hij ooit zag! Waar hij kan diepzee-duiken Ook ontmoet hij bijzonder gelukkig ogende oude vrienden. Ze schudden elkaar de hand en praten volop over de goede oude tijd. Vervolgens gaan ze samen verder duiken, en genieten na afloop van een diner met kreeft, kaviaar, oesters en champagne. De duivel is ook aanwezig en blijkt een bijzonder aangename man die grapjes maakt.
Al met al is het zo'n heerlijke tijd, dat de dag omvliegt voordat Marc Rutte het in de gaten heeft. Zijn vrienden zwaaien hem uit als hij terugloopt.
Met de lift gaat hij weer terug naar de hemel.
In de 24 uur die volgen zweeft hij tevreden van wolk tot wolk. Er wordt op de harp gespeeld en gezongen en Marc Rutte zingt graag mee en heeft het aardig naar zijn zin.
Als hij weer voor Petrus staat, vraagt die hem of hij een keuze heeft kunnen maken. Rutte denkt even rustig na en zegt: 'De hemel was heerlijk! Maar ik denk dat mijn plaats tóch in de hel is bij mijn oude vrienden.'
Petrus begeleidt hem in de lift naar beneden en de deur gaat open.
Daar zijn z’n vrienden weer, nu in een vervuilde zee. Er is geen vis te bekennen, geen prachtig koraal. En zijn vrienden hebben bijna geen zuurstof meer en zitten vast in de vangnetten. Ze kunnen geen kant op.
De duivel komt naar Marc toe en slaat een arm om hem heen.
'Ik snap er niets meer van', stamelt deze. 'Gisteren was hier een prachtige oceaan en aten we kreeft en kaviaar. We hadden een heerlijke dag! Wat is er gebeurd?
De duivel kijkt hem aan, glimlacht en zegt: "Gisteren was het nog verkiezingstijd. Vandaag heb je GEKOZEN……"
Eerst beloven ze je gouden bergen, en als puntje-bij-paaltje komt, dan mag je blij zijn als je er überhaupt iets beter van wordt als gewone burger!
Een politieke verkiezingscampagne is niet meer-of-minder dan een ordinaire reclamespot.
Knoop dat dus goed in je oren voordat je je kostbare stem aan de-één-of-andere-sympathiek-ogende politicus geeft. Want het kon weleens een wolf-in-schaapskleren zijn!!!
Kijk liever naar de jaren vóór de verkiezingen, wat de betreffende partij heeft bereikt, óf welke "sociale standpunten" ze hebben ondersteund.
En laten we eerlijk wezen: geen enkele politieke partij heeft de wijsheid in pacht (al willen ze het graag zo doen overkomen).
Ziehier het volgende stukje:
Marc Rutte komt bij de hemelpoort.
Petrus schrikt zich een hoedje want zo vaak ontmoet hij daar geen politici. Hij weet eigenlijk niet zo goed wat hij met hem aan moet.
Marc geeft aan dat zijn plaats toch écht in de hemel is.
Maar volgens de regels moet hij, vóór hij mag kiezen, één dag in de hel én één dag in de hemel zijn.
Petrus leidt hem naar de lift en zet hem eerst bij de deur van de hel af.
De deur gaat open en hij stapt meteen in de mooiste zee die hij ooit zag! Waar hij kan diepzee-duiken Ook ontmoet hij bijzonder gelukkig ogende oude vrienden. Ze schudden elkaar de hand en praten volop over de goede oude tijd. Vervolgens gaan ze samen verder duiken, en genieten na afloop van een diner met kreeft, kaviaar, oesters en champagne. De duivel is ook aanwezig en blijkt een bijzonder aangename man die grapjes maakt.
Al met al is het zo'n heerlijke tijd, dat de dag omvliegt voordat Marc Rutte het in de gaten heeft. Zijn vrienden zwaaien hem uit als hij terugloopt.
Met de lift gaat hij weer terug naar de hemel.
In de 24 uur die volgen zweeft hij tevreden van wolk tot wolk. Er wordt op de harp gespeeld en gezongen en Marc Rutte zingt graag mee en heeft het aardig naar zijn zin.
Als hij weer voor Petrus staat, vraagt die hem of hij een keuze heeft kunnen maken. Rutte denkt even rustig na en zegt: 'De hemel was heerlijk! Maar ik denk dat mijn plaats tóch in de hel is bij mijn oude vrienden.'
Petrus begeleidt hem in de lift naar beneden en de deur gaat open.
Daar zijn z’n vrienden weer, nu in een vervuilde zee. Er is geen vis te bekennen, geen prachtig koraal. En zijn vrienden hebben bijna geen zuurstof meer en zitten vast in de vangnetten. Ze kunnen geen kant op.
De duivel komt naar Marc toe en slaat een arm om hem heen.
'Ik snap er niets meer van', stamelt deze. 'Gisteren was hier een prachtige oceaan en aten we kreeft en kaviaar. We hadden een heerlijke dag! Wat is er gebeurd?
De duivel kijkt hem aan, glimlacht en zegt: "Gisteren was het nog verkiezingstijd. Vandaag heb je GEKOZEN……"
Abonneren op:
Posts (Atom)